ریف یک عبارت موسیقایی کوتاه، تکراری و به یاد ماندنی است که اغلب با صدای پایین گیتار اجرا می‌شود. ریف‌های گیتار بخشی ضروری از آهنگ‌ها در بسیاری از ژانرهای موسیقی هستند، اما اگر راک می‌نوازید احتمالاً بیشتر با آن آشنا هستید. دیوید براکت ریف ها را به عنوان “عبارات ملودیک کوتاه” تعریف می کند، در حالی که ریچارد میدلتون آنها را به عنوان “شکل های ریتمیک، ملودیک یا هارمونیک کوتاه تکرار شده برای تشکیل یک چارچوب ساختاری” تعریف می کند. ریف را می توان قلاب اصلی یک آهنگ تعریف کرد که اغلب آهنگ را شروع می کند و در سراسر آن تکرار می شود و به آهنگ صدای متمایز می دهد.
ریف در انواع سبک های موسیقی
اصطلاح ریف در دهه 1920 وارد زبان عامیانه موسیقی شد و عمدتاً در بحث در مورد اشکال موسیقی راک، هوی متال یا جاز استفاده می شود. “بیشتر نوازندگان راک از ریف به عنوان ایده موسیقی استفاده می کنند. در جاز، بلوز و R&B، ریف ها اغلب به عنوان نقطه شروع برای آهنگ های طولانی تر استفاده می شوند. آهنگ های ریف محور عمدتاً محصول موسیقی جاز، بلوز، و موسیقی دوران پس از بلوز (راک و پاپ) هستند.
در واقع، ریف تکراری برای لنگر انداختن آهنگ در گوش شنونده استفاده می‌شود. ریف های گیتار بخش بزرگی از موسیقی راک هستند و بسیاری از آهنگ های راک به طور کامل حول یک ریف گیتار نوشته می شوند. سبک‌های دیگر موسیقی نیز از ریف‌های گیتار استفاده می‌کنند و در حالی که برخی از گیتاریست‌ها فقط ریف گیتار را یک اصطلاح راک می‌دانند، ریف‌ها در همه انواع موسیقی دیده می‌شوند.
منظور از نواختن ریف در گیتار چیست
تفاوت بین لیک گیتار و ریف چیست؟
نوازندگان گیتار از اصطلاحات لیس گیتار و ریف گیتار به صورت آزاد استفاده می کنند. برخی از گیتاریست‌ها از این اصطلاحات به جای هم استفاده می‌کنند. تفاوت اصلی بین لیک یا لیس گیتار و ریف گیتار در نحوه استفاده از ملودی یا ایده است. اگر ایده بخش کلیدی آهنگ باشد، یک ریف گیتار است. اما اگر این یک ایده یکبار مصرف و بخشی از یک سولو است، یک لیس به شمار می رود.
تفاوت های کوچک زیادی بین این دو وجود دارد اما تفاوت واقعی بین ریف گیتار و لیس گیتار در این است که یک ریف از طریق ساختار ملودیک و ریتمیک خود به گونه ای طراحی شده است که حس و حال یک آهنگ را نشان می دهد. از طرف دیگر لیک یا لیس یک ایده موسیقایی است که می تواند بخشی از یک ریف باشد و به تنهایی ناقص است.
آنچه در مورد ریف مهم است این است که هدف اصلی آن این است که گوش شما به راحتی آن را بشنود و به خاطر بسپارد. عواملی مانند سادگی، تکرار و تاکید ریتمیک به شدت در ایجاد یک ریف استفاده می شود. اگر یک ریف در ساخت خود موفق باشد به احتمال زیاد پس از گوش دادن آن را به خاطر خواهید آورد، حتی اگر فقط یک بار آن را گوش داده باشید.
لیس لزوما به اندازه یک ریف به یاد ماندنی نیست (اگرچه می تواند باشد) و بیشتر در تکنوازی، خطوط همراه و خطوط ملودیک استفاده می شود. با این حال، ویژگی اصلی یک لیس خوب، ملودیک بودن آن و ارتباط آن با تمام ویژگی های کوچکی است که یک نوازنده گیتار می تواند به آن اضافه کند تا به آن جان ببخشد.
اساساً یک ریف یک عبارت موسیقی کامل با ساختار و تکرار است تا اطمینان حاصل شود که گوش تمامیت آن را می گیرد و درک می کند. از سوی دیگر، لیک یک ایده موسیقایی ناقص است که اگر با لیس های دیگر همراه شود، می تواند به یک ریف تبدیل شود. تصور کنید که ریف یک جمله است و لیس کلماتی هستند که برای تشکیل آن جمله استفاده می شوند.
تفاوت اصلی بین لیس و ریف در نقشی است که در آهنگ ها بازی می کنند. یک ریف معمولاً ایده اصلی یک آهنگ یا ترکیب است که اغلب در سراسر آن تکرار می شود. ریف اساسا موضوع آهنگ و بخشی است که بیشتر مردم به خاطر می آورند. در حالی که لیس مجموعه کوچکی از نت ها است که برای تقویت و افزایش تاثیر آهنگ استفاده می شود.
چه چیزی یک ریف خوب را می سازد؟
یک ریف خوب به یاد ماندنی، ریتمیک و ساده است. اگر بعد از شنیدن قسمتی از آهنگ خود را در حال زمزمه کردن آن یافتید، نشانه آن است که این ریف گیتار خوب است. در حالی که می‌توان ریف‌های گیتار خوبی نوشت که ساده نباشند، اما هرچه یک ریف پیچیده‌تر بسازید، کمتر به یاد ماندنی می‌شود.
سخت ترین ریف گیتار برای نواختن چیست؟
تقریباً در هر ژانر موسیقی ریف‌های سختی برای نواختن وجود دارد، بنابراین پاسخ به این سؤال کمی دشوار است، اما جیمی هندریکس توسط گیتاریست‌های سراسر جهان به عنوان استاد ریف و پیشگام در دنیای راک اند رول شناخته می‌شود. نظرات بسیار متفاوت است، اما هیچ کس نمی تواند انکار کند که جیمی هندریکس برخی از سخت ترین ریف های گیتار را با در نظر گرفتن بیان، مهارت و احساسات می نواخت.
در اینجا برخی از ویژگی های یک ریف گیتار خوب آورده شده است:
-بیاد ماندنی
-ساده
–به راحتی قابل تکرار
–ریتم عالی لحن
-احساس نمادین
