موسیقی فلامنکو اسپانیایی نتیجه تبادل سبک ها، فرهنگ و فولکلور موسیقی بین مردم روم و اندلس، بومیان کاستیلیان، مورها و یهودیان در اوایل قرن هجدهم بود. موسیقی فلامنکو به احتمال زیاد از موسیقی هند الهام گرفته شده و توسط اعضای فرهنگ کولی به قاره اروپا آورده شده است. اعتقاد عموم بر این است که مردم روم از بین راجستان، در شمال غربی هند زمانی در سده های نهم تا چهاردهم به جنوب اسپانیا مهاجرت کردند و مجموعه وسیعی از آهنگها، رقصها و آلات موسیقی از جمله تنبور، زنگ و چوب های چوبی را با خود به همراه آوردند.
با گذشت زمان این سنت های فولکلوریک هندی با سنت های موسیقی یهودیان سفارد و مورها آمیخته شد و منجر به چیزی شد که امروزه به عنوان فلامنکو شناخته می شود. با این وجود برخی هستند که معتقدند فلامنکو مدتها قبل از ورود رومی ها از هند در اندلس وجود داشته است. اکثر کارشناسان معتقدند که عصر طلایی فلامنکو بین اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم اتفاق افتاده است. مانند دیگر سنت های عامیانه فلامنکو به عنوان یک سنت عمیقاً خصوصی و خانواده محور شروع شد و اولین بار در سال 1842 در Café sin Nombre در سویا رواج یافت.
آنچه مسلم است این است که در قرن بیستم ادغام گیتار با آواز فلامنکو به اوج خود رسید. تلفیقی که باعث ظهور نمایش های فلامنکو و رواج این هنر شد.
معرفی گیتار فلامنکو و تاریخچه آن
تاریخچه و ریشه های گیتار فلامنکو
دنیای گیتار فلامنکو جذاب، گاهی گیج کننده و همیشه هیجان انگیز است. بنابراین اگر علاقه زیادی به گیتار فلامنکو داشته باشید در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که می تواند به شما در درک و لذت بیشتر از این ساز کمک کند. ریشه های گیتار فلامنکو و تاریخچه آن کمی پیچیده است. اولین اجداد شناخته شده گیتار (اعم از فلامنکو یا غیره) سازهای زهی ابتدایی (چنگ کاسه ای و تنبور) مربوط به تمدن مصر، سومر و بابل بیش از 4000 سال پیش است. این سازها با مسافران، بازرگانان و دریانوردان در سراسر جهان باستان گسترش و در طول قرن ها تکامل یافت.
این سازها چگونه به اسپانیا رسیدند؟
ساز چارتار یک ساز چهار سیم ایرانی است که وقتی وارد اسپانیا شد و شکل و ساختار آن تغییر کرد و به کویترا معروف شد. در دوران رنسانس، ویهوئلا اسپانیایی یک ساز زهی تحت تأثیر عود عربی که توسط مورها به اسپانیا آورده شد و بدنی شبیه به گیتار بود که در دربار محبوب شد. در همین حال گیتارا لاتینا که از کویتارا گرفته شده بود توسط مردم عادی پخش می شد. سیم پنجم به گیتارا لاتینا اضافه شد و باعث محبوبیت بیشتر آن نسبت به وهوئلا گردید.
در قرن 18 گیتانو گیتار ایتالیایی Gaetano Vinaccia اولین گیتار شش سیم را در ناپل ساخت و در قرن 19 آنتونیو تورس، سازنده اسپانیایی اولین گیتار کلاسیک مدرن را طراحی کرد. در این مدت حرفه ای سازی فلامنکو و محبوبیت کافه های کانتنت (مکانهای فلامنکو از قرن 19) به این معنی بود که نیاز به گیتارهای بلندتر وجود داشت و پیرو آن خانواده رامیرز گیتار فلامنکو فعلی را بر اساس طراحی گیتار کلاسیک تورس طراحی کردند.
گیتار فلامنکو
گیتار فلامنکو گیتاری شبیه به گیتار کلاسیک است اما دارای نوک باریک تر می باشد. این گیتار مانند گیتار کلاسیک معمولاً سیم های نایلونی دارد اما به طور کلی در مقایسه با گیتار کلاسیک صدای زنده تر و تندتری دارد. گیتار علاوه بر همراهی با آواز و رقص فلامنکو ابزاری است که با گذشت زمان تکامل یافته و به لطف بهترین نوازندگان فلامنکو مانند پاکو دو لوسیا، معلم و مرجع و هنرمند مورد احترام دوستداران فلامنکو و بسیاری از گیتاریست ها در دهه 70 به اوج خود رسیده است.
گیتاریست های فلامنکو که به عنوان tocaores نیز شناخته می شوند مانند سایر هنرمندان تکنیک های خاصی را در اجراهای خود دارند. اگر به نمایش های گیتار کلاسیک و فلامنکو نگاه کنید قابل توجه ترین تفاوت آنها در وضعیت بدن است. گیتارهای فلامنکو سبک هستند و معمولاً از چوب سرو ساخته شده اند که به صدا درخشندگی می بخشد و با ویژگی های این ژانر موسیقی بسیار خوب سازگار است.
تفاوت گیتارهای کلاسیک اسپانیایی و گیتارهای فلامنکو
اصطلاح guitarra española یا گیتار اسپانیایی را می توان برای گیتارهای فلامنکو و گیتارهای کلاسیک به کار برد. اگرچه ممکن است به نظر برسد که تفاوت های بین گیتار فلامنکو و گیتار کلاسیک با چشم غیر مسلح وجود ندارد اما آنها در واقع سازهای متفاوتی هستند و این تفاوتها را می توان عمدتا در ساختار و صدای آنها یافت.
به طور کلی یک گیتار کلاسیک دارای بدنه عمیق تری است و چوب های استفاده شده در آن معمولاً ضخیم تر هستند و در نتیجه یک ساز سنگین تر از گیتار فلامنکو می باشد. سیم های یک گیتار فلامنکو به فرت ها نزدیکتر است، هم چنین دارای یک صفحه محافظ است که روی سطح گیتار نصب شده است. صدای گیتار فلامنکو درخشان تر و خشک تر از گیتار کلاسیک است که صدای عمیق تری تولید می کند.
در گیتار فلامنکو از کپو استفاده می شود که در واقع مانند یک مهره متحرک است و روی گردن گیتار قرار می گیرد. کپو ارتفاع سیم ها را به طور یکنواخت تغییر دهد و امکان تغییر کلید بدون نیاز به تغییر شکل آکورد را برای نوازنده فراهم می کند.
منشا گیتار فلامنکو چیست؟
منشاء ساز فلامنکو در قرن 18 تقریباً با تأثیرات موری و اسپانیایی همراه است. این ریشه ها و ترکیب فرهنگ ها در صدای گیتار فلامنکو به وضوح قابل مشاهده است. با این حال در آن زمان آواز تنها قهرمان داستان بود و گیتار بعداً در آن گنجانده شد و به دنبال آن سازهای دیگری مانند فلوت، کاژون یا ویولن مورد استفاده قرار گرفت. کارشناسان معتقدند که گیتار در قرن نوزدهم وارد صحنه فلامنکو شد.
اگرچه نظرات مختلفی در مورد تاریخ دقیق وجود دارد، اما مشخص است که اولین مرجع مستند گیتاریست فلامنکو مربوط به سال 1850 با فرانسیسکو رودریگز “El Murciano” می باشد. در قرن بیستم بود که گیتار و فلامنکو ادغام شدند و بدین ترتیب هنر فلامنکو را که همه ما می شناسیم تثبیت شد.
